Αξίζει να σημειωθεί ότι, εκτός από τις προφανείς επιπτώσεις μίας ανεπαρκούς ή μη ανθεκτικής στο χρόνο στεγανοποίησης των θεμελίων και των τοιχίων των υπογείων (που είναι η διείσδυση υγρασίας ή και υδάτων στα υπόγεια και η ανερχόμενη υγρασία στα δάπεδα και στους τοίχους) υπάρχει και άλλη μία εξίσου σημαντική και πολύ περισσότερο επικίνδυνη επίπτωση, που είναι η σταδιακή διάβρωση του μεταλλικού οπλισμού των θεμελίων και κατ’ επέκταση (λόγω μεταλλικής συνέχειας) ολόκληρου του κτιρίου. Δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις που στα ερείπια κατεδαφισμένων κτιρίων βρέθηκαν εντελώς διαβρωμένα τα σίδερα του μεταλλικού οπλισμού τους. Αυτή η διάβρωση μειώνει κατά πολύ την αντοχή του κτιρίου σε περίπτωση σεισμών και φυσικά μειώνει και τη διάρκεια ζωής του κτιρίου, ακόμα και αν δε μεσολαβήσει καταστροφικός σεισμός. Επίσης, προκαλεί διόγκωση του μεταλλικού οπλισμού, που έχει σαν αποτέλεσμα τη διάρρηξη του μπετόν.
Οι συνήθεις επικαλυπτικές μέθοδοι προσφέρουν μερική μόνο προστασία, η οποία με την πάροδο των ετών φθίνει, καθώς τα επικαλυπτικά υλικά που χρησιμοποιούνται δεν παραμένουν το ίδιο αδιάβροχα όπως ήταν στην αρχή. Αυτό ισχύει για την πίσσα, τα ασφαλτόπανα, τα τσιμεντοειδή και τα κάθε είδους επικαλυπτικά γαλακτώματα της αγοράς, τα οποία για διαφορετικούς λόγους το καθένα είτε δεν είναι 100% στεγανά εξαρχής είτε γηράσκουν και παύουν να είναι στεγανά από τα πρώτα κιόλας χρόνια μετά την αρχική εφαρμογή τους".
ΠΗΓΗ: Smart Technical Solutions
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου